„Zugzwang” to sytuacja w grze szachowej, w której wykonanie ruchu powoduje natychmiastowe pogorszenie pozycji strony będącej na posunięciu. W 1923 roku Aron Nimzowitsch wygrał partię szachów z Friedrichem Sämischem. Rozgrywka ta jest określana jako nieśmiertelna partia zugzwangowa. Praca Zugzwang ma na celu zarejestrowanie obecność każdego widza. Nikt nie zobaczy pracy w jej pierwotnym wydaniu, a jedynie to, co zastanie po poprzednim odbiorcy. Widz zmuszony jest do czynnego uczestniczenia w procesie tworzenia. Nie czuję się odpowiedzialna za efekt końcowy projektu, nie będę miała na niego wpływu. Rola artysty ograniczona zostanie jedynie do aranżacji sytuacji i przestrzeni. Instalacja składa się z neonu Zugzwang zawieszonego na ścianie oraz soli i pieprzu, usypanych w formie szachownicy na podłodze galerii. Sól i pieprz zostały użyte w projekcie, ze względu na obecne w polskiej kulturze tradycje związane z sypaniem ich na ziemię w specyficznych sytuacjach. Zapach jest ważną, sensualną częścią projektu.