Z metodologicznego punktu widzenia, istotą działania plam niestrukturalnych jest wydobycie osobowych cech jednostki wraz z wszystkimi specyficznymi jej sygnaturami. Plamy łóżkowe to seria prac, powstałych na bazie doświadczenia przymusowego, długotrwałego pobytu w łóżku, podczas którego istotną rolę „przetrwania“ odgrywa technologia. Plamy łóżkowe malowane są farbami wykonanymi z leków oraz odczynników chemicznych, wykorzystywanych w laboratoriach medycznych. Kształt plam inspirowany jest anatomią człowieka. Prace nawiązują do badań związanych z testem projekcyjnym, stworzonym w 1921 roku przez szwajcarskiego psychoanalityka Hermanna Rorschacha. Celem badania jest postawienie diagnozy strukturalnych i procesualnych właściwości osobowości, determinujących wzory indywidualnego i społecznego funkcjonowania jednostki. Uznając, że najbardziej naturalną proporcją obrazu dla współczesnego człowieka jest wielkości monitora, format prac dostosowany został do takiego wymiaru. Tytuły obrazów to ciąg cyfr stanowiący zapis skali bólu, zarejestrowany w dzienniku, każdorazowo w dniu ukończenia obrazu.