UNWANTED INTIMACY | PAINTINGS | 2010/2012

Emmanuel Levinas writes: 'the face, which the Other directs at me is not contained in the image of the face … the whole body, the hand or the curve of the spine, can all represent the face.' An important aspect is not only the way in which the observers perceive the sick, but also the identification of the sick with their affliction, which can determine the way they define and evaluate themselves. Signalling particular features to the environment leads to an automatic identification of the disease with the main attribute of the sick person. Depriving facial features of meaning, disfigurement identical with the image of a sick person produces representative portraits through which the identification of the person takes place. Images of the body are painted using always the same three colors, which are referring to disinfectants; iodine, rivanolum and gentian.

NIECHCIANA INTYMNOŚĆ | MALARSTWO | 2010/2012

Emmanuel Lévians pisał: „twarz, z którą zwraca się do mnie Inny, nie jest wchłonięta wizerunku twarzy. [...] całe ciało – ręka albo krzywizna kręgosłupa – może wyrażać twarz”. Ważnym aspektem jest nie tylko sposób, w jaki obserwator postrzega chorego, ale identyfikacja pacjenta ze swoim schorzeniem, które potrafi narzucić wartościowanie i definiowanie samego siebie. Sygnalizowanie określonych cech otoczeniu powoduje automatyczny odbiór schorzenia jako atrybutu dominującego w człowieku. Deformacje tożsame z wizerunkiem człowieka chorego, odbierając znaczenia rysom twarzy, tworzą reprezentatywne portrety, poprzez które następuje rozpoznawanie osoby. Obrazy przedstawiające ciało budowane są przy użyciu zawsze tych samych trzech kolorów, odnoszących się do środków dezynfekujących: jodyny, rivanolum i gencjany.