|
Styk Gallery, Warsav, Poland Galeria Styk, Warszawa, Polska Wernisaż wystawy: 29.03.2014 godz. 18:00 Rondo Sztuki, Katowice, Polska „Spotkania pod moją nieobecność”, najnowszy projekt Agi Piotrowskiej, który od 29 marca będzie można oglądać w Galerii +, w katowickim Rondzie Sztuki, to zbiór prac podejmujący temat niezwykle osobisty. W wielu przypadkach wręcz enigmatyczny, który mało kto chce poruszać na zewnątrz domowego zacisza. Paradoksem owego problemu jest fakt, że dotyka on każdego, bez wyjątków. Mowa tu o chorobach, choć sama autorka nie chce swojej inspiracji określać tym słowem. Cykl „Plamy Łóżkowe” – malowany przy użyciu lekarstw. Setki litrów zużytych blistrów po farmaceutycznych specyfikach wykorzystanych podczas przygotowywania wystawy i projektu mówią silnym głosem w jakim obszarze ludzkiej egzystencji zadomowiła się Piotrowska. Temat z kategorii ciężkich, lecz wypływający na powierzchnie, jak ropa z tonącego tankowca. Kuratorzy: Marta Kudelska, Maciej Skobel  Rondo Sztuki, Katowice, Poland 29.03–13.04.2014 opening: 29.03.2014 at 18:00 Rondo Sztuki, Katowice, Polska 29.03–13.04.2014 wernisaż: 29.03.2014 godz. 18:00 Wychodzenie autora poza przeżycia, które zamierza odzwierciedlić w swojej pracy, jest najtrudniejszym etapem procesu twórczego. Chęć obejrzenia siebie i własnych doświadczeń z zewnątrz, stanowi główną przyczynę odcięcia się od swoich odczuć. Zacieranie się granic oraz problem z precyzyjnym opisaniem wydarzeń, powodują oddzielanie się ich od rzeczywistości. Efektem tego jest przegrupowanie i rozmieszczenie danych w zupełnie nowym otoczeniu, które jest dosłowne, ale nierealne. Kondensacja licznych zdarzeń, najbardziej pasujących do obranej twórczej perspektywy, wytwarza obraz zniekształcony, ciężki do udowodnienia. Odniesienia przeniesione do nowego środowiska, nie posiadają już tych samych zależności. Ciąg definicji i skojarzeń zaczyna majaczyć w zupełnie innym kontekście. Wyizolowanie się od określonego doznania, wydaje się niezbędnym warunkiem rozpoczęcia tworzenia. Dzieło jest jednak odbierane w konkretnej rzeczywistości, od której sam autor odsuwa się, by móc je stworzyć. W momencie jego prezentacji widzom, zdanie twórcy wobec własnego projektu ma taką samą wagę jak głos odbiorcy. Autor nie jest żadnym autorytetem. Bez względu na to, co chciał stworzyć, zrealizował co mu się udało. Jego ocena staje się jedną z wielu subiektywnych opinii. Nie jest ani bardziej wnikliwa, ani bardziej powierzchowna, niż analiza innych odbiorców. Świadomość tego co zamierzał, zawsze będzie mu uniemożliwiała odbiór tego, co wykreował.  |
